Dünyamız başta gelen sorunlarından biri de şüphesiz açlık ve kıtlık. M.Ö. yıllar öncesine kadar uzanan bu sorun, günümüz dünya sorunları arasında başı çekmektedir. Hemen hemen hergün yüzlerce insan bu sebepten hayatını kaybetmektedir. Peki ,kıtlık nedir ? Kıtlık; salgın bir hastalık gibidir. Şu anda içinde bulunduğumuz dönemdeki gibi tarih boyunca insanların yaşamını yıkıma uğratmıştır. İklim koşularının olumsuzluğu, hayvan ve bitki hastalıkları ve savaşlar, kıtlığın neden olduğu faktörlerdendir. 7 milyardan fazla insana ev sahipliği yapan dünyamızda 800 milyon kadar insan yetersiz beslenmekte, hergün 16 bini çocuk olmak üzere , 25 bin kişi bu sebepten ölmektedir. Dünya açlık haritasına bakıldığında , açlıktan ölme ile karşı karşıya olan nüfusun sahra altı ve Afrika ülkelerinde yoğunlaştığını görmek mümkün. Bir yandan silah teknolojisi amacıyla dünyanın kaynakları hunharca tüketilirken ; diğer yanda açlık nedeniyle her 4 saniyede bir insan ölmektedir. Afrika?da sömürge dönemine kadar uzanan sorunlar açlığa neden olurken; Asyada göçler , savaşlar ve idarenin kötü olması nedeniyle; Afganistan, Çin, Pakistan, Bangladeş gibi ülkelerde ortalama nüfusun yüzde 16?sı açlık sorunuyla karşı karşıya. Peki neden hala çözülemedi bu sorun? Yoksulları doyuramamak değil mesele. Mesele zenginleri doyuramamak. Açlığın nedeni ; adil paylaşım yapılamayışındandır. Bazı güçler açlıkla pençeleşen ülkelerdeki insanları, hala sömürmeye devam ediyor. Aslında kaynakların israf edilmeden kullanılması halinde , dünyadaki diğer bütün kaynaklar bugünkü dünya nüfusundan daha fazlasına yetecektir. Yapılacak küçük bir fedakarlıkla bu sorun büyük ölçüde hafifletilebilir. Açlık , insanoğlunun başına gelebilecek en büyük felaketlerden biridir. Yol açtığı sorunlar ise sayılamayacak kadar çok sayıdadır. Hastalıklar ,ölümler, şiddet, iş gücü, üretim kaybı, ruhsal çöküntü, suç işleme bunlardan sadece bir kaçıdır. Sorunun çözümü için son yıllarda önerilen çözüm yollarının başında bio-teknoloji gelmektedir. Bunların dışında ülkelerle savaşları en aza indiren barışçı, özgürlükçü, hoşgörülü, ahlaki, sosyal, kültürel değerler üzerinde durulmalıdır. En önemlisi ise paylaşmayı bilen yeni nesiller yetiştirmektir.